Ветнам аялсан тэмдэглэл №1. Ханай хот

Өнгөрсөн оны 11-р сард Ветнам руу 14 хоногийн аялалд явсан тухайгаа та бүхэндээ хүргэж байна. Эрьт хүргэхээр байсан ч завтай духтай оруулий гэсээр удчихлаа. Одоо л оруулж эхлэхгүй бол оруулахгүй шинжтэй. 7 долоо хоногоор нь 2 хуваагаад оруулчий гэж бодож байлаа. Гэтэл нилээд сонирхолтой содон зүйлс үзэж, нийтдээ 800 орчим зураг дарж, 1 цаг 60 минутийн бичлэг хийсэн байх юм. Тиймээс арай дэлгэрүүлж хүргиййййййййй гэсэн маань энэ.

2010 оны 11-р сарын 05-ны өдөр ажлаа тараад л гэртээ яран ирэв. Бидний нислэг “бидний баг 6 хүний бүрэлдэхүүнтэй байлаа” 6-д Парис – Ветнам улсын нийслэл Ханай хот гэсэн чиглэлтэй байв. Гэвч тухайн үед Францад ид ажил хаялт хүчээ авч, тэр нь даамжирч нислэгт хүртэл нөлөөлж байлаа. Тиймээс бид “Б” төлөвлөгөөдөө шилжин 05-ны орой Парис хот руу нислээ. Орой очиж холгүй буудалд хонов.
06-ны 13:10-т бид нислээ. Нийтдээ 11 – 12 цаг нисч Ханай хотноо буув. Тэндэхийн цагаар өглөөний 05:50 цагт онгоцны буудал дээр нь визээ даруулав.
Бид тэндэхийн нэгэн аялал жуулчлалын кампанитай өмнө нь тохирсон байсан ба, биднийг тэдний жолооч тосох байв. Нисэх буудлаас гараад төрсөн хамгийн анхны сэтгэгдэл бол ямар бөгчим газар вэ гэж өөрийн эрхгүй бодогдсон. Дээр нь нэмээд битүү манан.
Биднийг тосч тэнд ажилладаг маягийн нэгэн эмэгтэй тосч авав. Бөхөлзөөд л, утсаар ярьж, нилээд хэдэн минут хүлээсний эцэст нэг микро автобус маягийн унаа ирэв. За юу болов энэ чинь хөдөө явах гэж байгаа юм биш дээ гээд л жоохон тоглотол хөөрхий таси нь л тэр юм гэнэ дээ.
40 минут хиртэй явьж хотын төрүүгээ орж буудалдаа ирлээ. Зам зууртаа их л сонирхон ажиж явлаа.

Өглөөний цайгаа уугаад л гадгаш гарлаа. Биднийг хариуцсан а.жуулчлын кампани эзний өөрийн нь буудал юм байна гэдгийг очоод л мэдэв. Үндэсний мөнгөн тэмдэгт нь “Донг” гээд үндэсний баатарынх нь зурагтай цаасан мөнгөн тэмдэг аж. Хэдүүлээ баг зэрэг тоо бодий. Ингэж байгаа юмаа. Буудлын эзэн өөрөө бас валютын чинж.
1 евро нь 28.000 донг
10 евро 280.000 догтой тэнцүү. Тэгэхлээр мөнгөний үнэ бол монгол төгрөгөөс ч хамаагүй хямд байгаа биз дээ.
Хүн бүр эхний өдөр ойр зуур гарна ээд тус бүртээ 100 евро солиулав. Тэр нь Ветнам донгоор 2.800.000 донг. Бас л их сонсонгдож байгаа биз.

Нисч ирсэн онгоц. Их л том юм билээ.
Манай хөдөөгүүр сүүлийн үед дэлгэрээд байгаа хужаа мото харин ч нэг байна. Эр эм хөгшин залуугүй унах юмаа. Замаар хажуугаар мото өнгөрхийг хараад ясан их юм бэ дээ гэж бодож явтал ундаг дугуй унасан нөхөр бас автын замаар хэнэгчгүй явж байхын. Гэтэл урсгал сөрөөд нөгөө талаар нь бас өнгөрч байхын. Тэнд дүрэм журам гэж алгаа. Осолдохгүй л гэрлэн тохион дээр хагас дутуу зогсдог нь үнэн байх.
цахилгааны утас бол гамшгийн зэрэгт. тэгээд борооны улиралдаа бол байнга бороо орчихдог гэж байгаа. энгээд бодохоор аймаар юм.
Нарийн гудмуудтай. гудмаар явах зай алга. зай зайвсаргүй жижиг гар дээрхи хүнсний худалдаа. Хараад л юун тэндээс хоол унд авах хурдан холдхын л түүүсссссс. Хүмүүс нь харин тоох ч үгүй авах юм билээ. хог бас байнааа байна.
Хуучны сүм барилга байгууламжууд нь харин үзүүштэй юм.Гого харагдаж байгаа биз. калиграфийн бийрүүд. авмаар байсан ч надад хэд нугалсан үнэтэй үнэ хэлсэн дээ. би ямар Итгэлт баян биш.
Хотын төвдөө сайхан том тогтмол нууртай юм. Залуучууд нь энэ нуураа тойроод л зайрмаг долоосон нөхдүүд шиг л санагдсан.
Дээрхи голын дунд ийм нэгэн сүм байдаг юм билээ. Жуулчдын очих ёстой газрын нь нэг гэсэн. жуулчид ихтэй ...
Хог түүгчид нь дандаа л эмэгтэй хүмүүс харагдсан.
Шөнийн зах. бас л балиар юм билээ. далайн гаралтай янзан бүрийн амьтад. үнэр танар...
Маргааш өглөө нь үндэсний баатар О-Ши-Минь ахын бунхан дээр очив. Бас л олон жуулчид.
Байнгын хамгаалтай байдаг гэж байгаа. авчихмаар юм байхгүй л харагдсан.
Ши-минь ахын ажлын өрөө. Энэ нь бунханы хажууд байдаг өөрийнх нь амьдарч байсан жижиг цэцэрлэгт хүрээлэн бүхий хамгаалтай бүс юм билээ. Түүний унаж байсан машин, идэж ууж байсан аяга, тавга, зочдын, уузалтын өрөө гээд л жижиг жижиг тусдаа байшингууд нь музей болон үлджээ.
ээ... автобус нь харин ч манай их хотын уур амьсгалыг санагдуулам. Бараг л зургаас хараад хотын төв замын автобусны буудлын аль нэг нь...

Гудмандаа хоолоо иднэ. зайгүй ард түмэн арга ч үгүй юмаа. хоолоо идэж байхад нь хажууд нь угаадсаа асгаад л хоолоо хийгээд л хүн ирж худалдаж авч идээд л...
Хотын төвд нэгэн томоохон цэцэрлэгт хүрээлэн бүхий ордонд очив. Дундад зууны үед язгууртан хаад, ихэс дээдсийн хүүхдүүд энд номын дуу сонсдог байжээ. Их л амгалан дуу чимээ багатай газар байсан. яст мэлхийн суурийн дээр суулгасан гэрэлт хөшөөн дээр тухайн үед төр барьж байсан хаадын нэрийн сийлэн үлдээсэн байдаг юм байна. тэдгээр гэрэлт хөшөөд байрнаасаа хөдлөөгүй бөгөөд дээгүүр нь бороо уснаас хамгаалан хамгаалалт барьсан байлаа. сонин - монголд ч ийм гэрэлт хөшөө байдаг даа. энэ талаар эргэн тодруулнаа.
Францын колончллоос үлдсэн зүйлсийн нэг. бас колончлож байхдаа өөрсдийн шашныг нэтрүүлэх гэж оролдож байсан байх юм. харин буулгаагүй үлдсэн нь европийн төдийгүй хаа газрын жуулчдын ирж үздэг газруудын нэг болжээ.
Бага сургуулийн хичээл дуусч байхтай таарав. хүүхдүүдээ хүлээсэн мотоциколтой эцэг эхчүүд. хүүхдүүд л их замвараатай цувран сургуулийн хаалгаараа гаран ээж аавдаа очих юм. эх үрсийн баяр болж байгаа л юм шигээ...
за энэ хүргээд эхний тэмдэглэлээ өндөрлий дөө. олон сайхан газар орон үзсэн, тэрээ бүрээ зураг хөрөгтэй сайхан оруулнаа. дараагийн дугаар САПА хот.