Гэртээ харих болсон юм биш үү та минь

Чиний үгүй намрын
Найрын дугараа хүртэл
Ухаант ардын дуугаараа
Чамайг л нэхэн замхарч байна

Эзэд нь үгүй нутагт
Харийн гийчид тухлахад
Эцгийн халуун голомт тань
Уйтайхан бөхөж байна.

Шуналын уутанд орчихсон
Уулсынхаа шархыг нөхөх гэж
Хөх уулс шиг өвгөд минь
Жингийн цуваа шиг алсарч байна.

Дуулах эзнээ хүлээсэн
Ардын дуу гунигтайхайн
Дуурсгах хүүгээ хүлээсэн
Эх нутаг чинь шархтай

Тэнгэрт хальдаг жигүүртэний
Өд нь газартаа буудаггүй гэж үү
Тэнэж одсон Гэсэрч
Эргэж ирэх л жамтайсан
Эзнийг нь олсонгүй. надад бол нэгийг бодогдуулж л байна. харин танд. Манаахан харивал яасын вэ.